maandag 31 december 2018

Oud en nieuw


En dan is het zomaar ineens alweer de laatste dag van 
het jaar, absoluut niet mijn favoriete dag, nooit geweest.
Meestal word ik overvallen door een gevoel van 
melancholie, ik voel het al aankomen, oh haha.
Ik denk dat de sfeer die dit liedje oproept eigenlijk
het beste weergeeft hoe ik deze dag meestal beleef.
Ik denk, eigenlijk vanzelf, terug aan de dingen die 
waren en nooit meer zullen zijn, ik geef mezelf ook
maar toestemming om alle gedachten te laten komen,
des te eerder dwarrelen ze mijn hoofd ook weer uit.
Natuurlijk zal dit altijd het jaar blijven waarin mijn
moeder overleed, en de eindeloze warme zomer, 
waarin wij haar huis opruimden.
Ik ben in vrede met hoe het allemaal ging, eigenlijk
was ik al jaren bezig afscheid van haar te nemen,
en ik mis haar niet echt, het is een veel zachter 
gevoel van ooh ja, dat was toen..


Wat ik wel een gek gevoel vind, ik heb er nog geen
woord voor gevonden, is dat ik nu een generatie ben 
opgeschoven, dat er niemand meer 'boven' mij is.
In dat licht bezien was het natuurlijk heel wonderlijk dat
een paar maanden naar mijn moeders overlijden mijn
zoon naar Nederland kwam om te vertellen dat hij 
en zijn vriendin een kindje krijgen.
De ene generatie ontvalt ons en de volgende dient 
zich aan, de eeuwige loop van het leven.
Oud en nieuw, zo is het eigenlijk, de dingen gaan 
en komen weer, daar zal ik mij vandaag mee bezig 
houden, het is er een perfecte dag voor.
Zelfs het weer werkt mee, grijzig en onbestemd.

Morgen is er een nieuwe dag, altijd is er weer een
nieuwe dag, een nieuw jaar zelfs, waarin alles 
opnieuw mogelijk lijkt,
Zoals mijn vriendin Fem altijd zegt; 
heb vertrouwen, het zal zich wel
ontvouwen en daar sluit ik me bij aan 
en ik geef het nu door aan jou.
Daarnaast wil ik je natuurlijk een fijne dag wensen,
 het allerbeste voor het komende jaar, en vooral
veel liefde van en voor de mensen rondom je,
moed om om te gaan met tegenslag en 
heel veel plezier in de (kleine) dingen.
-X-

maandag 17 december 2018

Dagdag


Terwijl de regen nu met bakken uit de hemel komt
lag er gisterochtend een prachtig wit laagje toen
ik wakker werd, helaas heb ik het niet zien sneeuwen,
dat vind ik zo'n heerlijk gezicht..
In het huisje staat mijn nieuwe koffer klaar, echt zo'n
hele sjieke, met wieltjes, je hoeft hem alleen maar
te duwen zo'n mooie had ik nog nooit.
Niet dat alles er al in zit, want ik was iets te enthousiast
met de cadeautjes voor onder de Weense kerstboom.
Dus vandaag zal ik moeten puzzelen om alles er in 
te krijgen, en misschien een extra klein koffertje mee 
moeten nemen, dat doe ik nooit omdat ik een hekel 
heb aan dat gedoe bij de douane (oooh , stress, haha)
Ik zal jullie verder de hele riedel waar ik altijd door
heen ga als ik moet reizen besparen, het is altijd 
hetzelfde, terwijl ik toch al talloze malen alleen
met een vliegtuig gereisd heb, ik noem het maar 
een ritueel, dat klinkt gewoon gezelliger :-)

Ik wens jullie hele fijne kerstdagen, samen met 
degene die je lief zijn, maak er wat moois van.

Ik meld mij weer in de dagen daarna, je kan mij 
natuurlijk volgen op Instagram waar ik regelmatig 
 zal posten, ik hoop natuurlijk op wat sneeuw foto's.

Hou je goed, dagdag
-X-

vrijdag 14 december 2018

Kaartje


Omdat ik begin volgende week naar Wenen ga ben ik al
druk met de voorbereidingen, ik kocht een nieuwe 
koffer op wieltjes, wat een luxe, geen gesleep meer.
Ook pakte ik vast alle cadeautjes in die ik mee wil 
nemen voor de kerst, niet alleen voor mijn zoon en zijn 
vriendin maar ook voor de hele Weense familie.
Eenmaal ingepakt bleek dat de halve koffer al vol is
en nu wordt het proppen om alles er in te krijgen, oh haha.
Zoals altijd als ik op vakantie ga vind ik het leuk om 
wat kaarten te versturen naar wat mensen, gewoon zo'n 
goedkope kaart met een toeristisch plaatje er op.
Mocht je een kaart willen ontvangen stuur mij dan 
een mailtje, je hoeft daar niet je adres in te zetten,
mocht ik je kiezen, dat doe ik helemaal willekeurig,
 stuur ik je een mailtje om je om 
je adres te vragen, ik kan je wel via hier laten reageren
en dat ik dan later vraag om mij te mailen maar daar
reageert niemand ooit op, geen idee waarom.
Misschien kijk je maar af en toe hier, dat zou kunnen.
Maakt ook helemaal niet uit, ik zie je mailtje tegemoet
en ik ga even verder puzzelen met mijn koffer.

Oh ja, de webwinkel is vandaag nog open, daarna
gaat hij voor onbepaalde tijd weer dicht.
Ik zal de laatste kerstkaarten nog een beetje afprijzen.

Ik wens je een heel fijn weekend.
-X-

woensdag 12 december 2018

Knippen, plakken en vouwen.


Vandaag weer eens een ouderwetse zelfmaker, 
helemaal in de sfeer van deze dagen, zelf heb ik geen
kerstversiering dit jaar, ik ga begin volgende week naar
Wenen en P. geeft er niet zoveel om :-)
Je maakt deze het beste van stevig papier, niet te dun,
want dan blijven ze niet zo mooi in model.
Het papier knip je in een vierkant, dat kan elke afmeting
zijn, deze zijn bijvoorbeeld 15 bij 15 centimeter.






Ik wens je een fijne dag
-X-

dinsdag 11 december 2018

Poppetje


Toen ik zwanger was van mijn zoon Daan, tekende 
ik alle geboortekaartjes zelf, de ene na andere,
met het getekende poppetje wat op de foto staat.
Dat poppetje is een blijvertje gebleken, ik tekende 
er honderden in de jaren daarna voor mijn kinderen.
Omdat het eigenlijk alleen een driehoekje is met een
hoofdje kon ik ze in van alles laten doen.
Jaren later haakte ik de pop naar mijn eigen voorbeeld,
laatst vond ik de pop ergen in een koffer, ik was 
helemaal vergeten dat ik hem ooit gemaakt had..
Vlak daarna kwam mijn zoon naar Amsterdam, om te 
vertellen dat zijn vriendin Julia zwanger was,
het was allemaal nog heel pril, maar nu mag ik het 
dan toch eindelijk vertellen, aaah zo fijn..
Zo fijn dat Daan zijn plek heeft gevonden in Wenen,
dat ze dit avontuur samen aan durven gaan en wat
bijzonder dat ik nu oma wordt (haha, ik ben oud :-))
Het oma zijn op afstand wordt wel een uitdaging,
dat worden heel veel reisjes naar Wenen.
Ik zal de pop die ik maakte naar het poppetje op
het geboortekaartje van Daan eens een jurkje geven
zodat ik hem mee kan nemen voor het kindje :-)

Ik wens je een fijne dag
-X-

maandag 10 december 2018

Winterslaap


Goedemorgen op deze wederom grijze en donkere 
maandag, ik moet zeggen dat ik echt met veel moeite 
uit mijn bed kom deze dagen, het is zo lekker onder 
mij stapel dekens terwijl het buiten waait..
Niet dat ik niet op tijd naar bed ga, ik denk soms al 
om 9 uur in de avond, zal ik al..maar dan probeer ik
het nog een beetje te rekken.
Het is zo donker nog 's ochtends dat ik mijn ritme een 
beetje kwijt ben en ik draai me vaak nog even om
in plaats van op te staan en dan lig ik een beetje te
dommelen, maar daar wordt ik dan weer heel suffig van.
Overdag heb ik vaak niet het gevoel dat ik echt wakker
ben geworden en dat ik zo in slaap zou vallen als 
ik even op bed zou gaan liggen.
(de fles op de foto heeft eigenlijk niets met dit verhaal 
te maken, het was de enige foto van een deken 
die ik had, haha)


Dat ik de hele dag in wol gehuld ben, ik ben nogal 
kouwelijk en heb vaak een coltrui en een een vest aan,
helpt mij niet bepaald van dat suffige gevoel af.
Ik ga elke dag een uurtje fietsen en ik slik allerlei
vitamines maar het lijkt allemaal niet te helpen.
Mocht je dit op de enige manier herkennen en de
perfecte, of minder perfecte, vind ik ook al fijn,
remedie weten tegen het gevoel dat je zo ongeveer
in een winterslaap bent gesukkeld, weten, zou je mij
dat willen laten weten..
Bij voorbaar dank.
Ik ga maar eens een kopje koffie drinken, in de hoop
dat ik wat wakkerder wordt, ik moet een hoop doen
vandaag waarbij ik een helder hoofd goed zou 
kunnen gebruiken en ondertussen kijk ik uit naar
het moment dat ik weer onder mijn dekentje kan
kruipen, oh haha, dat duurt nog wel even..

Ik wens je een fijne dag
-X-

vrijdag 7 december 2018

Zuidwesten wind


Mijn moeder hield helemaal niet van de wind, dacht 
ik toen ik vanochtend net wakker was en buiten 
de wind hoorde gieren langs het huisje..
Ze hield ook niet van regen en al helemaal niet 
van de zee, wat niet fijn voor haar was, want
we woonden jaren lang,
zo ongeveer op loopafstand van de zee...
Ik denk dat ze een beetje bang was van de kracht er van,
of misschien de onvoorspelbaarheid en zodra ze kon 
verhuisde weg van de zee en de wind die nu eenmaal
vaak waait als je aan de kust woont.
Ik hou van de zee, van de wind en de regen in dat opzicht
lijk ik totaal niet op haar, maar de laatste tijd merk ik
wel eens dingetjes op bij mezelf waarvan ik dan denk,
nu ben je net je moeder, ohoh, maar het is goed zo.

Vandaag gaan we de as van mijn moeder uitstrooien,
samen met mijn broer en zus die speciaal uit Spanje
over kwam, vandaar dat ik aan haar dacht.
Het is vandaag een regenachtige dag en er staat een 
stevige zuidwesten wind maar toch gaan we..
We brengen haar terug naar de Veluwe waar ze 
geboren is, zo ver mogelijk weg van de zee, ergens
in het haar zo geliefde bos waar de wind niet 
buldert maar de blaadjes zachtjes laat ritselen...

Ik wens je een fijn weekend
-X-

donderdag 6 december 2018

Bloemen voor P.


Eigenlijk is mijn streven altijd om voor 9 uur een bericht
te posten, maar ik werd, oh wonder, pas om half 9 wakker.
Dat gebeurd me eigenlijk nooit, maar misschien is er een
zorg van me af gevallen en ben ik ontspannen :-)
Gisteren kregen we deze prachtige bloemen van de moeder
van P. om hem te feliciteren met zijn nieuwe baan.
Dat klinkt misschien niet zo heel bijzonder, ware het niet 
dat hij al drie en een half jaar aan het solliciteren is en zo
ongeveer 500 keer reageerde op een vacature..
Uiteindelijk komt het neer op leeftijd, het kan niet liggen aan
zijn opleiding, hij is econoom met veel IT ervaring,
maar dat werd nooit echt gezegd, wel werd er een beetje
omheen gepraat, soms een beetje zenuwachtig :-)
Je hebt teveel ervaring, dat is een goeie, te goed opgeleid,
je past niet in het team en oh ja, ook een hele fijne;
we voelen geen klik, met een sollicitatie via de mail, haha.
Enfin, uiteindelijk zette ik een oproep op Twitter,
behalve veel steunbetuigingen was er een hele fijne
reactie, waar nu iets is uitgekomen, na een lange
en intensieve selectieperiode, zo spannend.
De stress in deze jaren was groot, heel groot
op verschillende niveau's, de afwijzingen, het wachten,
onzekerheid, het verliezen van hoop, de moed weer
vinden om het nogmaals te proberen, constant hier
samen zijn in het kleine huisje en al helemaal niet
te vergeten het financiële aspect van één en ander.
Maar we hebben het volgehouden, hij meestal wat 
beter dan ik, dat moet ik echt zeggen, stresskip die ik ben.
En uiteindelijk komt het toch nog goed, ooh, ik kan 
het me nog nauwelijks voorstellen.

Ik deel dit omdat er vast andere mensen zijn die in 
een vergelijkbare situatie zijn, tegen hen wil ik zeggen;
hou vol, er komt een keer een kantelpunt, waarbij de 
dingen ten goede zullen keren, die gedachte heeft
mij op de been gehouden..

Ik wens je een fijne dag
-X-

woensdag 5 december 2018

Kaarten en wantjes


Nu maak ik eigenlijk bijna nooit reclame voor mijn kaarten,
of voor mijn handwerk, ik zet wel eens een foto in mijn 
stories van Instagram en af en toe eens hier.
Dat komt omdat ik me er eigenlijk altijd wat ongemakkelijk
bij voel, als je reclame wil zien dan kijk je wel tv, niet?
(dat doe ik dus ook niet, tv kijken, haha)
Maar soms moet je toch even laten weten dat je wat 
gemaakt hebt, niet, anders gebeurt er gewoon helemaal
niets qua verkoop en dat is ook niet helemaal de bedoeling.


Laatst verkocht ik een stapeltje kaarten aan een andere 
webwinkel, wholesale heet dat, dat vond ik nog eens wat.
Zelf zou ik daar dan helemaal niet aan denken, dat een
ander winkeltje ze zou willen verkopen, noch heb ik
ooit iemand benaderd met de vraag of ze dat willen.
Wat zou je ook moeten zeggen, hallo, ik heb hele leuke 
kaarten, wil je ze verkopen, wel, dat gaat nooit gebeuren :-)
Dus je mag wel zeggen dat ik een falend PR beleid heb,
je zo bescheiden mogelijk opstellen en reclame 
is een soort van onmogelijke combinatie..
Dus; ik heb best nog wat kerstkaarten en wantjes en de 
webwinkel gaat over 10 dagen dicht voor een tijdje.
Met de kerst ga ik naar Wenen en daarvoor moet ik
mijn koffer inpakken en me druk maken over van
alles en nog wat, zoals ik dat altijd doe voor ik weg ga,
oh haha, is echt waar :-))

Nou, dat gaat best goed zo met die reclame, dacht ik,
mocht je iets bestellen dan zal ik het zo gezellig
mogelijk maken allemaal.

Ik wens je een fijne dag
-X-

dinsdag 4 december 2018

Fotostudiootje


Nu de dagen zo donker zijn is het eigenlijk een wonder
dat het me nog lukt om wat foto's te maken die er
een nog beetje behoorlijk uit zien.
Laatst liet ik mijn camera vallen, of eigenlijk viel hij 
zelf, ik pakte iets in de kast waar hij in lag en toen 
kukelde hij naar beneden, nu doet hij het niet meer.
En omdat ik niet zomaar een nieuwe kan kopen, 
neem ik alle foto's met mijn telefoon.
Bovendien is het zo donker in het huisje dat er maar
een uurtje ofzo per dag een beetje aardig licht is,
bij het raam aan de voorkant.
Daar staat mijn bureau, met mijn pc, maar daarnaast
heb ik een klein beetje ruimte als ik alles aan de 
schuif en daar maak ik mijn foto's, oh haha,
ook die voor de webwinkel. 
Het vraagt wel het uiterste van mijn geduld en 
creativiteit om er iets van te maken, het is zoiets
als roeien met de riemen die je hebt..
(en al helemaal niet denken aan mensen met grote
werkruimtes en meer middelen, dat helpt niet,
of om in de spreekwoorden te blijven; dat helpt
je van de wal in de sloot en het laatste waar
ik wil liggen is in de sloot ;-))

Ik wens je een fijne dag, en misschien een beetje
zonneschijn.
-X-

maandag 3 december 2018

Kaartjes stempelen


Waar ik echt heel erg goed in ben is dingetjes verzinnen
voor de webwinkel die heel veel tijd kosten, ik mag wel
zeggen dat het een talent is, haha.
Wantjes haken, postzegels uit sorteren op kleur of thema,
het vouwen van sterren en bootjes, inpakken van bestellingen,
mooi papier zoeken, een lintje hier, een plaatje daar.
Allemaal leuk maar ik moet wel echt in de Zen-stand.
(waarmee ik bedoel, als je haast hebt dat het dan echt niks
gaat worden, een eindtijd in gedachten hebben is ook 
geen goed idee, je begint ergens en het is klaar als 
het klaar is, dat is hoe het, het beste werkt :-)


Laatst dacht ik dat het misschien een goed idee was
om kleine kaartjes te maken, die je als label kunt
gebruiken door er een gaatje in te maken met een 
perforator, of als naamkaartje op een bord, of om 
het op een pakje te plakken..
Eerst moest ik alle kaartjes snijden, oh nee, eerst
geschikt papier, dus de hele papierla moest leeg, haha,
daarna het snijden, en nog een keer heel precies 
bijsnijden, anders waren ze niet even groot.
(ik ben ook heel precies, als er het er niet super
netjes uitziet gooi ik het zo in de prullenbak)


Dan kleine papieren bandjes er om maken, fotograferen,
photoshoppen, want het is eigenlijk veel te donker om 
goede foto's te maken en dan in de webwinkel zetten.
Ik verkocht een paar setjes van deze,
als je het allemaal in uren uit zou rekenen,
verdien ik er helemaal niets aan, enfin het zij zo..
De winst zit hem in het kalm bezig zijn met iets leuks.

Je kan deze natuurlijk ook zelf maken als je dat leuk vindt,
de kaartjes zijn 5 bij 7,5 cm (precies 7,5, natuurlijk :-))
groot, je kan ze snijden van dunne karton.
In deze tijd zijn er overal kleine kerst-stempeltjes
te koop, dus die stempel je dan op je kaartjes (logisch)

Ik wens je een fijne maandag
-X-

vrijdag 30 november 2018

Koffietentje


Elke ochtend drink ik een kopje koffie, gewoon thuis,
soms samen met P. soms alleen, ik ben soms
nogal vroeg wakker, en dat is prima zo..
Maar soms verlang ik naar zo'n fijn koffietentje zoals
in Lucca, waar je als start van de dag even langs
kunt gaan om je dagelijkse koffie te drinken, met een
lekker broodje of een croissantje erbij, niet altijd
natuurlijk want ik zou helemaal dichtgroeien ;-)
Zo'n tentje met de perfecte cappuccino of macchiato
die je besteld aan de bar, of misschien hoef je helemaal
niet meer te zeggen wat je wil hebben omdat de barman
allang weet wat je gaat zeggen, zoals in dit tentje
waar ze na twee dagen al gewoon precies
het juiste neer kwamen zetten omdat ze hadden
onthouden wat je eerder bestelde, zo leuk.


Mijn dochter Judith en ik zijn hier elke ochtend
geweest, ik dronk koffie, zij thee, we maakten een 
praatje met de barman, hij leerde ons wat Italiaans,
wij probeerde het te spreken tot zijn grote plezier,
waarschijnlijk leek het nergens naar, haha.
We zagen ook vaak dezelfde mensen, die gewoon 
staande aan de bar hun koffie dronken, terwijl ze met
elkaar het grote en kleine nieuws doornamen.
Een heerlijk gebeuren en vaak als ik zo in de
ochtend alleen mijn koffie drink verlang ik even
naar zo'n gemoedelijk tentje met heerlijke koffie,
en een praatje over van alles en nog wat.
Ik heb het nog niet gevonden, dus ik babbel
maar wat tegen jullie, 's ochtends als ik mijn
koffie drink en zit te typen aan mijn tafeltje :-)

Ik wens je een fijn weekend
-X-

donderdag 29 november 2018

Knoopjes


Laatst keek ik eens even in mijn boek Lov-ing wool,
gewoon om eens te zien of ik het nog wel een leuk boek 
vind en misschien ook wel om te zien of ik het 
anders had gedaan mocht ik het overdoen..
Dat was behalve de cover en de naam niet zo, ik denk
dat ik het net zo gedaan had, beter dan dit kan ik het niet.
Ook bedacht ik me dat het misschien leuk zou zijn om
af en toe eens een patroon te delen uit het boek.
Ze staan anders maar ongebruikt in een mapje op 
mijn pc te verstoffen, haha
Dus bij deze de knoopje, het is heel simpel; je haakt
een klein rondje van vasten, dan laat je een draad 
van een centimeter of 50 aan het werkje hangen.

Hoe dikker de wol is die je gebruikt, hoe groter de
knoop, maar dat spreekt voor zich, toch?
Dat draadje steek je door een naald en dan steek je
de naald steeds in het midden, de draad niet te
strak aantrekken en verdeel je de de steken
zo dat je een gelijkmatige knoop krijgt.

Oh ja, hartelijk bedankt voor alle vriendelijke
woorden over mijn vermeende blog-block
en over het maken van berichten waar je verder
niet zo veel aan hebt, maar misschien wel
gezellig zijn, ik maakte er meteen maar eentje :-)

Ik wens je een fijne dag
-X-

woensdag 28 november 2018

Dag Blog-block


En ooh, nu heb ik een echt blog-block, ik weet ineens 
niets meer te zeggen en alles waar ik aan denk lijkt 
ineens zo onbeduidend en onzinnig..
Ik typte in de afgelopen jaren zo ongeveer 2500 berichten,
allen van geen groot belang, maar gewoon over de 
kleine dagelijkse dingen, leuk en minder leuk..
Maar nu de dagelijkse vaart eruit is, heb ik het gevoel dat
ik met echt iets moet komen, maar ik heb geen idee
wat dat Echt dan zou moeten zijn, echt niet :-)
Dus de bezem moet even door de muizenissen,
(dat woord schoot me te binnen, gebruikt iemand
dat nog wel eigenlijk? )
in mijn hoofd heen, weg met die tobberige gedachten.
Het stof (het zorgen-stof) moet opgeveegd 
worden en een soort van luchtigheid moet zich weer
meester van mij maken, ik ga gewoon weer lala bloggen
zonder mij al te veel af te vragen of het waardevol
of zinnig is en vooral zonder de zorg of iemand
het wel leuk vind, weg met die blog-block, oh haha.

Ik wens je een fijne dag
en ik zeg gewoon tot morgen :-)
-X-

maandag 19 november 2018

Oh ja, bloggen..


En ooh, is er zomaar weer een week voorbij, 
ik ben niet gestopt hoor met bloggen, elke ochtend
denk ik ; oh ja, ik moet iets op mijn blog zetten,
maar de gedachte vervliegt net zo snel als hij opkwam.
Komt bij dat ik niet zo fit ben dus ik denk dat mijn 
energie daar aan op gaat en ik niet veel over heb..

Enfin, hier een bloemetje voor jou en ik wens je 
een warme week (wat is het ineens koud hè?)

-X-

maandag 12 november 2018

Achter de geraniums


Eigenlijk zit ik de laatste tijd een beetje achter de
geraniums, ik heb absoluut niet zo'n interessant raam
als dit wat ik fotografeerde in Lucca..
Eigenlijk heb ik zelfs niet eens geraniums, maar gewoon,
luxaflex waardoor ik naar buiten kijk, naar de straat.
Maar zelfs daar gebeurt eigenlijk niet veel bijzonders,
het is een doodlopende straat, en er komt wel eens een
auto langs, of iemand op een fiets, soms laat iemand
een hondje uit in het parkje langs het kanaal,
af en toe is de lucht blauw, vandaag regent het..
Als ik geluk heb vaart er een boot langs, maar dat is 
het wel zo'n beetje, binnen gebeurt ook niet zoveel.
Ik doe wat dingen voor de webwinkel, veeg het huisje
aan, haak een beetje en kijk af en toe wat Netflix.
Eigenlijk vind ik het voor nu prima zo, maar ik vraag 
me soms wel af hoe dat nu verder moet mijn blog,
zijn er nog verhalen te vertellen?
Als er eentje langs komt drijven, zal ik hem zeker
uit de lucht plukken, maar als ik er een keertje niet 
ben hier, dan zag ik er geen, dan zit ik hier in de
ochtend, achter mijn onzichtbare geraniums 
naar buiten te staren, waar dan ook weer niet
zoveel gebeurd..

Ik wens je een fijne dag
-X-

donderdag 8 november 2018

Postduif


Vanuit Lucca stuurde ik verschillende mensen een kaartje,
naar bekenden maar ook naar wat mensen, die ik niet ken,
ik kreeg hun adres, na een oproepje van mij, via hier
en Instagram, ik hou van ansichtkaarten schrijven.
Het hoort bij vakantie vind, een paar, eigenlijk beetje 
lelijke, kaarten uitzoeken, een klein berichtje er op 
zetten en een buitenlandse postzegel plakken, heerlijk.
Dan het zoeken naar een brievenbus, in deze hebben we 
de kaarten maar niet gedaan, hij zat overvol en wie weet
hoe lang de kaarten er al in zaten, misschien wordt hij
wel helemaal niet meer geleegd..
Toch deden mijn kaarten er weken over om uiteindelijk
in Nederland en wat andere landen aan te komen,
ik denk dat sommige er nog niet eens zijn.
Ik vraag me dan af, waarom het zolang duurt, blijven
ze ergens liggen op een stoffig postkantoortje, maken
ze nog stiekem gebruik van de postkoets of nog 
sprookjesachtiger; de postduif?
Ik mag graag het laatste denken, zo'n duif met een petje
op, zodat hij herkenbaar is en een klein tasje met kaarten.
(dan snap ik overigens dat het zo lang duurt, zo'n
klein duifje en dan zo'n eind vliegen)

Ik zal het nooit weten maar mocht iemand een 
postkoets of een duif met een petje gezien hebben
zou je het mij dan willen laten weten ;-)

Ik wens je een fijne dag
-X-

woensdag 7 november 2018

Oh, de zee..


Heel af en toe rijden wij naar de zee, meestal ergens
in Noord Holland, gewoon omdat ik soms zo kan
verlangen naar de zee,  even de wind voelen, naar
de eindeloze leegte turen en de golven horen, soms 
zachtjes, soms bulderend, heerlijk..
Deze keer gingen we naar Egmond aan zee, het dorpje
zelf is niet zoveel aan vind ik, veel flats en volledig 
ingericht op toeristen (net als ik, haha) maar op het strand
staan, in het seizoen, van die prachtige ouderwetse,
strandbankjes, ik zou niet weten hoe je ze anders
zou moeten noemen, weet jij het ?


Je hebt niet veel fantasie om de badgasten, prachtig 
woord, voor je te zien van  lang geleden, in badpakken
met pijpjes en zonnehoeden op en rieten manden met 
lekker bij zich, zittend op zo'n mooi bankje.
Toen we aankwamen op het strand werd de lucht 
donkerder en donkerder, toch wandelden wij
in de straffe zuidwesten wind het strand op.
We dachten de bui wel voor te kunnen zijn, maar dat 
was niet het geval, het begon me daar toch te regenen,
aan de ene kant scheen de zon nog en terwijl wij ons
naar de auto haasten, maakte ik nog snel
even deze foto..

Kletsnat kwamen we bij de auto aan, mijn oren
suizend van de wind, maar oh wat heerlijk was 
het weer gewoon even op het strand..

Ik wens je een fijne dag
-X-

maandag 5 november 2018

Lezen


Altijd als ik op vakantie ga, ben ik altijd weken van te
voren bezig met het zoeken naar de juiste boeken.
Niets zo vervelend als niet het juiste boek bij je hebben..
Ik neem er ook altijd veel te veel mee, wie heeft er nu tijd
om 5 boeken in een week te lezen, ik niet, hoewel ik altijd
het beeld heb dat ik voornamelijk veel zal gaan lezen..
Deze keer had ik onder andere De acht bergen van 
Paolo Cognetti bij me, dat was een tip van iemand hier 
op mijn blog, een hele fijne tip want ik vond het prachtig.
Ik was meteen gegrepen door het verhaal,wat speelt in de
bergen van Noord Italië, over vriendschap, eenzaamheid
en volwassen worden, in een mooie stijl geschreven.
Mijn dochter Judith had het boek Big Magic bij zich
van Elizabeth Gilbert, over creativiteit en dat een ieder
dat in zich heeft in welke vorm dan ook.
Zij motiveert je om jezelf te blijven ontwikkelen, los van
resultaat, niet perfect te hoeven zijn en gewoon lekker
aan te rommelen, ritselen zoals ze dat noemt.
Waar ik niet zo van hou in boeken is als je direct wordt
aangesproken; dat ze; je dit en je dat schrijven, maar 
dat is persoonlijk, verder een aanrader.

Onnodig te zeggen dat ik niet alle boeken die ik bij
me had gelezen heb, er was zoveel moois te zien
en te ervaren, dat ik er niet aan toe kwam..
Ik moet zeggen dat ik alweer aan het rondkijken ben
voor nieuwe boeken, in december ga ik naar mijn 
zoon in Wenen en ik wil toch minstens 5 mooie 
boeken bij me hebben haha..(tips welkom:-)

Ik wens je een fijne dag
-X-

vrijdag 2 november 2018

Jammer..


Regelmatig bereikt mij het bericht dat mensen 
teleurgesteld zijn omdat er een artikel in mijn 
webwinkel is uitverkocht, dat begrijp ik.
Van de meeste artikelen is er maar eentje, zoals van 
de wantjes die ik allemaal zelf haak en zo ook van de
vintage dingetjes en de postzegels die ik vind.
Ik denk zelf dat dat juist leuk is dat er overal zomaar
eentje van is, maar die menig wordt niet altijd gedeeld :-)
Soms kan het zo zijn dat alle verkochte artikelen nog niet
uit het winkeltje zijn gehaald omdat ik druk bezig ben
met inpakken of gewoon met andere dingen die
het dagelijkse leven van mij vragen, net zoals 
bij een ieder ander denk ik zo.
Ik doe mijn uiterste best om het zo goed mogelijk
 te doen, meer kan ik niet doen..

Ik wens je een heel mooi weekend
-X-

donderdag 1 november 2018

Ik wil niet..


Laatst fietste ik naar huis in de regen en ik had het
koud, ik fietste langs een flatgebouw en hoorde 
een kind echt keihard gillen; ik wil niet naar de dieren-
tuin, ik wil dahat (met zo'n uithaal) niet, ik wil niet..
Daar moest ik even om glimlachen, hoewel ik het wel
te doen had met de ouders, ik weet het nog goed van 
de onwillige kinderen die het op een gillen zetten..
Maar ook dacht ik, wat heerlijk als je gewoon lekker
kan gaan gillen als je ergens geen zin in hebt, 
gewoon gaan schreeuwen en dan is er altijd wel een 
volwassene in de buurt die dan zegt; maar liefje toch,
en je dan probeert te sussen (het kan natuurlijk ook 
zijn dat je op je donder krijgt maar dat is het risico
misschien best waard;-)



Later deze week had ik verschillende momenten waarop
ik eigenlijk ook best zin had om te gillen dat ik dat
niet wilde; toen ik naar de tandarts moest, toen ik kaarten
bij moest bestellen en ineens de hele bestelpagina anders
was (ik heb er een gloeiende hekel aan als dingen op 
mijn pc, die goed werken er ineens anders uitzien)
Toen ik iets voor de webwinkel zocht wat ik niet kon
vinden (omdat er hier zo weinig opbergruimte is, alles staat
 in manden en dozen op elkaar gestapeld en niet op de pak)
Maar dat doe ik natuurlijk niet, stel je voor, haha, dat ik 
stampvoetend en huilend sta te roepen hier in de kamer,
nee, ik haal diep adem en ga gewoon voort, 
mopperend, dat wel..

Maar soms lijkt het me heerlijk al je frustratie over 
het dagelijkse Gedoe er uit te gooien en te gillen;
ik wil dat niet, ik wil alleen maar met een breiwerkje
op de bank zitten, met een kopje thee en een koekje
als dat mogelijk is, alleen maar dat :-)

Ik wens je een fijne dag
-X-

woensdag 31 oktober 2018

Postzegeltoerist


Regelmatig ga ik naar een markt waar ook de 
postzegelmannetjes staan, ik schreef er al eens eerder
over omdat ik ze zo ontzettend leuk vind..
Voor de kraam staan een paar klapstoeltjes en daar 
zitten altijd allerlei mannen aan, die de postzegel-
boeken doorpluizen, op zoek naar die ene bijzondere,
die nog ontbreekt aan hun verzameling.
Ook hebben ze vaak een gids bij, waar ze dan in 
opzoeken wat een zegel waard is, ondertussen 
zitten ze dan een beetje in zichzelf te mompelen.
De mannetjes achter de kraam zijn uitermate
vriendelijk en altijd als ik aan kom lopen en er
is geen plek op één van de wiebelige stoeltjes
aan het krappe kraampje, zeggen ze; wil er
iemand op staan voor de vogeltjesdame :-)?


Waarschijnlijk omdat ik altijd naar vogel postzegels
zoek, haha en er is altijd wel iemand die opstaat.
Die bedank ik altijd hartelijk en dan krijg ik een 
plastic bakje om zegels in te doen, die ik vind.
Laatst zat ik naast een man, die helemaal uit Limburg
kwam, hij vroeg wat ik zocht, dus ik zeg; vogels, 
bloemen, voormalig Oostblok (die zijn qua 
vormgeving vaak echt geweldig) en kinder zegels..
En hij begint een hele verhandeling over series, 
welke ik wel of juist niet moet nemen, liet allerlei
voorbeelden zien, ooh , hij ging maar door..
Dus ik zeg tegen de man, aah, dat maakt mij allemaal
niet zoveel uit, ik ben een echte postzegeltoerist,
ik kijk alleen maar naar de mooie plaatjes.
Waarop de mond van de man een beetje openvalt,
dan is het even stil en hij zegt; maar je moet wel
kijken naar series en...ik lach naar de man en hij
valt stil en duikt in zijn catalogus en laat mij verder..
(je ziet hem denken; gek mens; oh, heerlijk)

Oh ja, omdat ik niet alle zegels kan houden staan
er regelmatig wat in mijn webwinkel.

Ik wens je een fijne dag
-X-

maandag 29 oktober 2018

Kaartjes


Afgelopen weekend deed ik mijn webwinkeltje weer
open, dat was een tijdje geleden, er kwam ineens een
onverwachte maar zeer welkome vakantie tussen.
In de dagen ervoor maakte ik pakketjes, stempelde 
visitekaartjes, vouwde ik bootjes, naaide ik labeltjes in 
de gehaakte wantjes, fotografeerde alles en voerde
artikelen in (dat vind ik het minst leuke van alles)


Ook bestelde ik wat nieuwe kaarten van tekeningen die 
ik maakte, dat doe ik niet zo heel vaak, want hoewel er
regelmatig wat verkocht worden zijn ze niet echt een hit :-)
Maar ik dacht dat het voor de kerstperiode misschien
wel weer eens leuk zou zijn..
Omdat het vorig jaar steeds fout ging met mijn logo
(gewoon; ingthings:-) op de bestelde kaarten, het stond
steeds weer opnieuw op zijn kop, ohoh, nu vind ik wel
grappig, maar toen helemaal niet, nam ik ze deze
keer met een blanco achterkant.


Dus ik schreef het logo overal zelf op, de ene kaart na 
de andere, oh haha, als ik iets goed kan is het
dingen verzinnen die heel veel tijd kosten, echt veel tijd.
Maar de kaartjes staan in de webwinkel, ze zijn mooi 
geprint, precies de goede kleuren, gelukkig..
Ik overweeg nu om het winkeltje een paar weken open
te houden, één weekje is denk ik te weinig om al die
kaartjes met handgeschreven logo te verkopen :-)

Ik wens je een fijne dag
-X-

vrijdag 26 oktober 2018

Bloemetje


Fijn weekend (ik hoop dat je een klein bloemetje vindt
en dat de zon nog een beetje zal schijnen, als ik zo
naar buiten kijk ziet het er nogal somber uit, maar 
we houden de moed er in, dat sowieso :-)

-X-

donderdag 25 oktober 2018

De bellenblaasman.


Op één van de prachtige pleintjes van Lucca, stond elke
dag een bellenblaasman, hij had enkel een emmer zeepsop
en wat materiaal om de bellen te maken bij zich.
Dat waren stokjes met draad die hij dan door het sop haalde
en dan in de lucht bewoog, er kwamen dan honderden
bellen uit die over het plein zweefden..
Op hetzelfde plein zat vaak een man klarinet te spelen, 
melancholische liedjes, dit samen met de bellen was zo
wonderlijk dat mensen bleven staan, kinderen achter de
bellen aanrenden en wij gingen zitten om te kijken.
Het was een bijna magisch gebeuren, de bellenblaasman
die compleet mindful, glimlachend, opging in het maken
van de bellen, de klarinetspeler die vol overgave speelde 
en de bellen die, het leek wel op de maat van de muziek,
rondzweefden en weer verdwenen.

Terwijl ik daar zo zat overwoog ik even om mij aan te
sluiten bij de bellenblaasman, misschien als assistente,
om, in een zwierende jurk, glimlachend, rond te gaan
met de pet om wat geld op te halen, waar we dan van
zouden kunnen leven, rondtrekkend van plein naar plein..

Maar deze gedachte spatte natuurlijk, net als alle 
zeepbellen uiteen, maar ik zal nog vaak even mijmeren
over dat moment daar op het pleintje in Lucca..

Ik wens je een fijne dag
-X-

woensdag 24 oktober 2018

Schone-was-zaken


Het ligt het natuurlijk teveel voor de hand dat ik
me foto's van wasgoed kom, het is geen geheim dat
ik dol ben op waslijnen met een fijn wasje er aan, 
licht wapperend in een zacht briesje.
En oh, de Italiaanse wasjes, echt geweldig, zo aan de
gevel van die prachtige huizen, aan een rekje bij het
raam of helemaal mooi, lijnen gespannen van
ene huis naar het andere, ik keek mijn ogen uit.
Als ik helemaal geluk had, hing iemand net de was 
op, hangend uit het raam op vier hoog, ondertussen
luid converserend met iemand die op straat stond..
(daar nam ik geen foto's van want ik vind dat je 
in alle rust je wasje op moet kunnen hangen en niet
dat je wordt gestoord door een toerist, ik in dit geval :-)


Eigenlijk zou ik wel minister van Schone-was-zaken
willen zijn, ik zou dan veel reizen moeten maken om te 
kijken hoe ze de was ophangen in Zuidelijke landen,
gesprekken hebben met vrouwen (het zijn toch vaak
vrouwen) die alles weten van de perfecte lijn en knijpers.
Dan zou ik in Nederland het hangen van de was aan de
gevel kunnen promoten en het misschien zelfs verplicht 
stellen, oh haha, ik ben er niet het type naar om iemand
iets op te leggen, maar ik zou het kunnen vragen ;-)
Bijkomende voordelen van al die gezelligheid aan de huizen
is dat mensen weer met elkaar gaan praten, hangend
uit hun raam lekker kletsen met de buren 
en toevallige passanten die in zijn voor een praatje.
Bovendien zou iedereen veel beter slapen onder die
fris ruikende lakens die buiten droogden en daarom
in een veel beter humeur zijn...
Kortom, het zou een nuttige functie zijn en ik stel
me beschikbaar, maar voorlopig zal ik me tevreden
moeten stellen met een wasrekje in de achtertuin,
waar niemand het ziet, jammer he :-))?

Ik wens je een fijne dag
-X-

dinsdag 23 oktober 2018

Fietsjes


Tijdens onze eerste wandeling door het stadje was het
eerst wat me opviel, de geweldige fietsjes, echt zo leuk,
kleine fietsjes met een mandje voorop en in allerlei
kleuren, van geel tot roze, van blauw tot groen.
Ik maakte niet zoveel foto's maar ik heb er zeker
twintig genomen van verschillende fietsen, haha.
Bij het appartement wat wij huurden hoorden ook 
twee fietsen, maar niet zulke mooie, het waren twee
soort kinder mountainbikes, maar we hebben er de
hele week met veel plezier op gereden.
Lucca is bij uitstek geschikt om te fietsen, het is plat,
dat vond ik heel fijn, het heeft een rondom een
stadsmuur met een brede laan er op, omzoomd door 
bomen waardoor je nooit kwijt kunt fietsen, je gaat
in geval van een 'beetje verdwaald' gewoon de muur op..


En iedereen, echt iedereen rijdt op deze wonderschone 
fietsjes, zo zagen we; een heer op leeftijd met zwartgeverfd
haar, (oh dat haar :-) in een wit pak, wat uit de jaren 70
leek te komen met een zwart overhemd eronder op
een roze fiets, een oude man met een paars met roze
trainingspak op een blauw fietsje rijden.
Een oude dame met een flapperende blauwe regenjas,
met een rode muts op en een enorme witte zonnebril,
op zo'n fietsje, kwetterend aan de telefoon, misschien
had ze het over de boodschappen maar evengoed besprak
ze met iemand de schilderkunst in de 15de eeuw, geen 
idee, ze sprak Italiaans (luid en duidelijk)


We zagen, geblondeerde dames met jurken in tijgerprint
en naaldhakkken fietsen, mensen met bloemen, hondjes,
boodschappen in het mandje voor op..
Kinderen met schooltassen, mannen in pak met aktetassen,
kortom, iedereen rijdt (in mijn beleving ;-) op zo'n fietsje.
Natuurlijk overwoog ik even of ik op de één of andere
manier zo'n fietsje mee zou kunnen nemen, in onderdelen
in de koffer ofzo maar dat gaat natuurlijk niet.
Of zoals iemand op Instagram opperde toen ik een foto
van een fiets plaatste, koop er eentje en fiets er gewoon
op naar huis, wel haha, dat zou nog eens een mooie 
tocht worden met mijn koffer in het mandje over de
Alpen heen, het beeld is prachtig maar ik denk niet
dat ik het zou halen en dat ik met mijn prachtige roze 
fiets zou stranden op een bergtop.. 

Nee, ik rijdt nu weer gewoon op mijn grote oude 
boodschappenfiets, maar in gedachten is het zo'n
geweldig klein, vrolijk gekeurd Italiaans fietsje..

Ik wens je een fijne dag
-X-