vrijdag 30 juni 2017

Feiten


Oooh, nu lees ik vanmorgen mijn blogbericht van 
gisteren en natuurlijk naar de reacties, ik kijk nooit op 
mijn blog nadat ik het bericht er op heb gezet, sterker nog,
ik kijk zo weinig mogelijk op mijn pc, ik ben vind het
nogal snel veel te veel informatie, en ik zie dat
er wat feitelijke onjuistheden in mijn bericht staan.
Zo kwam er een bericht van de redactie in Wenen
(oh haha) dat ik het aantal kamers van het paleis
schromelijk onderschat heb en de naam van de auteur
van het boek was fout (er lagen 2 boeken op mijn tafel,
en ik heb de namen van de auteurs gecombineerd)
Het voelde een beetje als een proefwerk wat ik terugkreeg,
ook daar was nogal eens iets mis mee, want als ik iets niet
wist, dan verzon ik gewoon zelf een antwoord..
(wat dan meestal niet het antwoord op de vraag was)


Dat pakte meestal niet goed uit, maar soms wel, ik kan me
nog een tentamen herinneren toen ik op de opleiding voor
verpleegkundige zat, voor het vak psychiatrie.
Ik wist het gevraagde schema niet meer, maar zo betoogde ik,
ik kan wel alles vertellen over andere zaken die ik heb geleerd,
ik schreef 3 kantjes vol en ik kreeg een voldoende, vanwege
de originele oplossing, dus soms kom je er wel mee weg..
Onnodig te zeggen dat je dus niet alles moet geloven, wat
ik hier vertel op mijn blog (dat van dat tentamen is wel waar :-)
Voor de juistheid der dingen; het zomerpaleis van Sisi, heeft
1440 kamers (ja zeg, dat kan je je toch ook niet voorstellen)
en de achternaam van de auteur is Pataki.

Ik laat het verder even met de feiten, ik ga weer naar mijn 
moeder vandaag en van het weekend ga ik
naar de tour de Tour de France kijken
(ik heb niets met wielrennen maar de tour vind ik leuk)
met een handwerkje op mijn fijne bank.

Ik wens je een heel mooi weekend
-X-

donderdag 29 juni 2017

Sissi


In Wenen kocht ik een kaartje van een schilderij van Sissi
erop, nadat wij door de tuin van haar zomerpaleis Schönbrunn
wandelden, wij gingen niet naar binnen, het was veel te druk.
Wel vertelde mijn zoon Daan (die een soort van wandelende
encyclopedie is :-) wat dingen over de keizerlijke familie.
Thuisgekomen haalde ik een boek uit de bibliotheek,
mijn kennis over Sissi beperkte zich tot wat beelden uit de films,
hoewel ik die nooit echt gezien heb, van een meisje in een baljurk..
Ik moet zeggen dat ik meteen gegrepen was door het verhaal,
hoewel een roman, wel op feiten gebaseerd, en ik was verbaasd
over een aantal dingen die ik las, de werkelijkheid is toch
altijd weerbarstiger dan alle schone schijn..
Zo was ze in haar tijd helemaal niet populair in Wenen,
de hele Sissi verering kwam pas op gang na de films, 
ze had een hekel aan het keurslijf van het hof en uiteindelijk
is ze vermoord, dat klinkt niet echt als een sprookje toch..
Enfin, toen ik het boek uit had, appte ik naar Daan dat ik 
de volgende keer alle kamers (zo'n 140 of zoiets) van het
zomerpaleis wilde zie als ik weer in Wenen ben..
Oh ja, appte hij terug, allemaal, dan moet je drie maanden
komen..of..zei hij (die zelf altijd in kraakpanden woonde
totdat hij naar Wenen verhuisde) je moet het kraken, haha!

Het boek wat ik las heet; Sisi (soms met 1 s, soms met 2 :-)
van Allison Pataki, echt de moeite waard als je van
historische romans houdt, ik dus wel )

Ik wens je een fijne dag
-X-

woensdag 28 juni 2017

Schuitje varen



Zo af en toe komt mijn buurmeisje, en nichtje Guusje,
even langs als ze een 'creatieve' opdracht heeft 
voor school, soms heeft ze zelf een idee, of ze vraagt
of ik misschien iets weet..
Vaak krijg ik meteen een idee maar ik probeer haar 
zoveel mogelijk te stimuleren zelf iets te bedenken,
het is tenslotte niet mijn project en al helemaal vind ik het
fijn dat ik niet meer op de middelbare school zit..
Deze keer kwam ze zelf met het idee van een bootje vouwen,
ze moest iets van een reis verbeelden, ik vond het zo'n leuk
bootje dat ik er zelf ook een paar maakte,
mocht je er ook zin in hebben, zo maak je ze..


De bootjes blijven heel goed staan, zeker als je ze
van iets dikker papier maakt, leuk voor in een kijkdoos
(maakt er ooit nog iemand een kijkdoos, haha?)
Ook kun je er een naam opschrijven en dan bij de
borden neerzetten als naamkaartje, ik verzin maar wat..
Hoe dan ook, ik wens je een fijne woensdag
-X-

maandag 26 juni 2017

Postzegelkamer


Heel. heel lang geleden ging ik wel eens met mijn 
broer logeren, bij twee tantes, twee ongetrouwde zussen
die bij elkaar woonden, ik vond ze stokoud maar ook heel lief.
Ze woonden in een geheimzinnig huis, met zo'n gietijzeren hek
om de tuin en helemaal ingericht met antieke spullen.
  Je mocht er niet rennen noch hard praten, we dronken thee
uit gebloemde kopjes en je moest met twee woorden spreken,
zoals zij dat zo mooi zegden (wij vergaten het nogal eens)
Maar ik heb er bijzonder goede herinneringen aan, 
alsof ik een paar keer zo een sprookje ingestapt ben..
Het meest bijzondere van het huis was de postzegelkamer,
ik weet niet meer of hij echt zo genoemd werd of dat
ik dat verzonnen heb, het was een kamer waar het
altijd een beetje donker was, de fluwelen gordijnen 
waren halfdicht en het stond vol met oude boeken enzo..


Daar mochten wij af en toe zitten, nadat je het gevraagd 
had natuurlijk en daar bladerden wij in oude boeken en albums.
Er hing een bijzondere serene sfeer waar ik laatst aan moest
denken toen ik setjes postzegels zat te maken voor de webshop.
De tafel vol met de zegels, een kalm muziekje aan en 
maar tellen, ik begon bijna met twee worden te spreken, haha..
Ik heb vele setjes postzegels gemaakt, met allerlei verschillende 
thema's, echt een heerlijk kalm werkje, ik overwoog nog even 
om  postzegel handelaar te worden, maar dat idee heb ik laten varen.

Binnenkort zijn de setjes te koop via de -bijna affe- webwinkel,
maar ik wil nu graag een setje van 50 zegels, van alles wat,
weggeven aan iemand die het ook wel fijn vind om even
in de kalme imaginaire wereld van de postzegelkamer te vertoeven.

Mocht je daar zin in hebben laat dan een reactie achter,
dank je wel (denk in gedachten je naam erachter, 
de twee woorden, weet je nog ;-)

Ik wens je een fijne dag
-X-

vrijdag 23 juni 2017

Bank


Toen wij naar dit kleine huisje verhuisden, wilde ik graag
een nieuwe bank hebben, ik dacht dat het handig zou 
zijn om een slaapbank te hebben, in het geval dat 
iemand hier zou komen logeren..
Dus na lang zoeken kochten we een Deense design slaap
bank, waarvan al snel bleek dat hij totaal niet lekker zat,
alsof je bij de wachtkamer van de dokter zat, zoiets..
De eerste keer dat de bank uitgeklapt moest worden voor
een logé, kwam de hand van P tussen het metaal van het
uitklapsysteem, met als gevolg dat hij een grote wond had
(hij was zo bleek dat ik dacht dat hij flauw zou vallen :-)
De bank hebben we nooit meer uitgeklapt, we leenden 
voortaan gewoon een matras bij de buren..
Ook begon de zitting te verzakken, we kregen een nieuwe,
zelfde probleem en toen was ik het zat..
Ik keek overal voor een leuke bank, P had het over
een geweldige Leolux bank die hij ooit had, 
maar die was veel te duur, onbetaalbaar voor ons..
Totdat ik bij de kringloop een bank zag staan waarvan ik
dacht hmm, die is leuk, ik vertelde het aan P.
Bij liet een plaatje zien van de bank die hij zo graag
wilde en je gelooft het niet, het was precies die bank..
De volgende ochtend zijn we hem gaan kopen
(werkelijk voor een fractie van de oorspronkelijke prijs)
Toen ze hem kwamen brengen namen ze de oude bank mee,
ik zag m laatst staan bij de kringloop en ik had
bijna medelijden met degene die m zou kopen, ohoh 
en ik kon me nog net bedwingen om er een briefje
op te hangen; niet kopen a.u.b, is een rotbank,
maar ik deed het niet, het was mijn bank niet meer..;-)

Ik wens je een heel fijn weekend,
wat fijn dat het een beetje afgekoeld is.
-X-

donderdag 22 juni 2017

Spullen


En ooh wat was het warm gisteren, in de ochtend
ging het nog wel maar 's middags..
Ondanks dat feit vertrokken mijn broer en ik vroeg
in de ochtend naar het huisje van mijn moeder.
De laatste jaren is er weinig meer aan onderhoud
gedaan, ze vonden het goed zoals het was, maar nu
mijn moeder alleen over gebleven is zijn we toch aan
het opruimen en schoonmaken, want ohoh..
Wat kan een mens veel spullen verzamelen in de loop
van zijn leven als je zo ongeveer alles bewaart, tenminste.
Stapels en stapels dingen, de meeste versleten en
volstrekt overbodig, veel dingen plakkerig en stoffig.
Wij werkten ons de hele dag 'de takke' geen idee waar 
dat vandaan komt maar wij zeggen het graag, haha


We trokken oude vloerbedekking van vloeren (oh,
ik heb zo'n hekel aan stoffige viezige vloerbedekking)
haalden kasten leeg (waar we nog handdoeken vonden 
uit onze jeugd, tot op de draad versleten) maakten schoon
en ruimden alles weer netjes in (en gooiden veel weg)
Toen ik laat thuiskwam had ik de neiging om hier meteen
door te gaan, hoewel ik heel erg opruimerig ben) maar
ik voelde me als een geroosterde tosti en was bekaf,
dus ik kon me inhouden..
Wel doet het me denken over de spullen die je verzamelt
en wat eigenlijk de waarde ervan is; weinig eigenlijk..
Volgende week gaan we verder, maar vandaag laat ik
ook hier de boel, de boel en probeer ik zo 'zweetloos'
de dag door te komen, ik ga in de tuin zitten en een beetje
haken, het is jammer dat ik geen schommel heb...;-)

Ik wens je een fijne dag
-X-

woensdag 21 juni 2017

Schommelen


Ik ben even in de tussentijd, en al op pad als
je dit leest, niet om ergens in de schaduw te gaan
schommelen, oh dat zou heerlijk zijn, maar om bij 
mijn moeder die in het zuiden woont waar het 30 graden
wordt een dagje te gaan opruimen..
Het echte leven staat soms mijlen af van het gedroomde :-)

Ik wens je een fijne dag
-X-

dinsdag 20 juni 2017

De zee


Op warme dagen als deze, ik las gisteren dat het in de 
stad veel benauwder is op dagen als deze, heb ik een
groot verlangen naar de zee, oh echt..
Nu kan ik wel in de file gaan staan in een kokend hete
auto en dan eindeloos rond cirkelen op zoek naar een
parkeerplaats, maar dat wil ik nu juist niet..
Ik heb het beeld van vroeger dat je je schepnet en luchtbed
onder de snelbinders van je fiets doet en dan door de
velden naar zee fietst, daarna het sjokken over het duinpad
en dan het moment dat je de zee ziet..het strand op rent
(ik heb al in geen 100 jaar meer gerend, haha, maar het
gaat om het beeld) op je blote voeten...


Dan gooi je ergens je handdoek neer, trekt je zomerjurk 
uit, je bikini had je thuis al aan gedaan (ik heb in diezelfde
100 jaar ook geen bikini meer gedragen, maar vooruit)
en zo de zee inloopt en in een keer 'doorgaat' zo noemden
wij het zonder aarzelen de zee induiken..
Daarna het eindeloze lanterfanten op het strand, schelpen zoeken,
bergen van zand maken die zullen verdwijnen in het 
opkomende water, oh ja dat, en als de zon bijna onder is,
je huid zout en je haar stug van het zeewater, terug sjokken,
over het duinpad en het fietsen door de velden..
Daar denk ik aan op deze warme dagen in de stad,
het is zo'n fijn beeld dat ik er eigenlijk al genoeg aan heb.

Oh ja 1, dank jullie wel voor de commentaren op de
schuine letters, ik laat het zo (dat scheelt een hoop gedoe)
en een stijlbreuk..nee, dat zou ik niet willen :-)

Oh ja 2, natuurlijk zou ik iedereen het liefst een wol-
pakket geven maar dat gaat niet, ik zou het graag aan 
Elja harmsen laten sturen door We are Knitters, als je 
je adres naar mij mailt, dan komt het in orde.

Ik wens je een fijne dag en hou je hoofd koel 
(als dat mogelijk is :-)
-X-

maandag 19 juni 2017

Web-shop-dingen


En ooh, dank jullie wel zeg voor alle reacties,
dat waren er echt veel meer dan ik gedacht had,
zo leuk om te lezen, ik las ze allemaal, dat doe ik altijd.
Het is nog vroeg, en ik slaap echt waardeloos met dat
warme weer, het zoldertje waar ik slaap is Zo warm,
dus ik ben nog niet scherp genoeg voor een goed bruggetje,
maar ik ben al weer maanden bezig met een nieuwe webshop.
Althans met de voorbereidingen daarvoor, ik haakte vele 
uren, breide kussens, maakte nieuwe tekeningen, zette alles 
opnieuw in overzichtelijke mappen op mijn p.c.


Ik organiseerde mijn kast helemaal opnieuw, het is
een behoorlijke uitdaging om te werken en te wonen
in één kamertje, met weinig ruimte en daar ook nog
je voorraad te bewaren en bovenal het leefbaar te houden.
Dus ik haalde de kast leeg, ruimde hem opnieuw in,
alles netjes bij elkaar, labelde alles en probeerde steeds
of hij nog dicht kon, dat lukte niet meteen, dus nog
meer spullen weg, net zolang tot het lukte.. (gelukt!)
Gisteren zijn we begonnen met het maken van de winkel,
dat was tenminste de afspraak, ik wilde graag mee helpen
en ik nam me zeer ferm voor, daar kalm bij te blijven.
(ik wordt altijd nogal nerveus van al die web dingen,
als html-codes en dat soort dingen, het is een wonder 
dat het mij ooit gelukt is deze blog te maken.
Hij is al jaren hetzelfde, want ik durf er niet in 
te rommelen, zo stoor ik mij al jaren aan de schuine
letters, maar ik weet niet hoe ik het moet veranderen,
als iemand dat weet, hoor ik het graag)


Enfin, we begonnen met het sjabloon van de winkel,
en zodra dat scherm verscheen ging ik al op blanco
en voelde ik een lichte paniek opkomen, ik wil het ook 
wel alleen doen zei P. en ik zei Nee, ik moet dit kunnen..
Na 5 minuten zei hij; laten we stoppen, ik ga het doen,
dit gaat het niet worden, geen reden jou zou over de
kling te jagen..en ja hij had gelijk, ook al vond ik 
het vervelend dat ik het aan hem over moest laten..
Aan de andere kant, je hoeft niet alles te kunnen, zo kan 
hij bijvoorbeeld niet breien en vind dat geen enkel 
probleem, dus waarom zou ik me druk maken..

Ik hoop dat de winkel over een week of wat weer in
de lucht is, niet echt een goed moment zo net voor de
grote vakantie, ach nu ja, dan kan ik langzaam opstarten..

Ik wens je een fijne dag
-X-

vrijdag 16 juni 2017

We are knitters, happy give-away.


Nu krijg ik regelmatig verzoeken om met een bedrijf
samen te werken, eigenlijk zeg ik altijd nee, want wat 
moet ik met een roze prullenbak, een meubelstuk of 
wat dan ook, ik heb alles wat ik nodig heb..
Maar toen ik een mailtje kreeg van Martyna van 
We are knitters maakte mijn hart een sprongetje,
echt waar, ik volg hun Instagram account al een tijdje,
en het is heerlijk om naar te kijken al die plaatjes
van prachtige wolpaketten en gebreide dingen.


De vraag was of ik iets uit wilde zoeken om te maken,
nou dat wilde ik wel, ik koos een vest van prachtige
witte wol uit Peru, ik denk zomaar dat mijn docheter
Judith dat een heel mooi vest vindt.
(moet ik het nog wel even maken :-)
Toen ik het pakket thuis kreeg was ik nog blijer, 
want er zat niet alleen de oh zo zachte wol in, 
maar ook fijne houten breinaalden en 
zelfs twee naalden om het vest in elkaar te zetten.
De wol is echt heel fijn, ik krijg niet vaak de kans om met
zulk mooi materiaal te werken, normaal scharrel ik mijn
wol een beetje bij elkaar, vaak zelfs tweedehands.


Ook voor mijn boeken werd ik nooit gesponsored, ik weet
niet precies waarom niet, misschien zien mensen mij
niet echt als een breier of haakster, ik doe natuurlijk nog
vele andere dingen daarnaast.. :-)
Enfin, wat ik eigenlijk nog veel leuker vind is dat ik een
zelfde pakket als wat ik ontving mag weggeven, hoera!


Ik vind het fijn om te ontvangen maar ik vind het nog 
fijner als ik kan delen, heel veel fijner zelfs.
Het pakket wat ik gekozen heb is de Martina cardigan,
je kan de link aanklikken, hierboven en zien of je het 
kan vinden, maar je kan je natuurlijk ook laten verassen.
Het is een eenvoudig patroon, ik kan zelf helemaal niet
zo goed patronen lezen en al helemaal niet in het Engels,
maar ik verzeker je, hier ga je uitkomen.
Ik ben al begonnen en het is echt heel makkelijk.
Het vest is gebreid in een ribbelsteek, dus je hoeft echt
geen zeer ervaren breister te zijn om het te maken.


Dus ik zou zeggen; waag een kansje, gewoon reageren,
niet bescheiden zijn, vooral dat niet!
Het enige wat je hoeft te doen, is de link aanklikken,
even genieten van al het moois, en misschien het 
We are knitters Instagram account te volgen,
 echt heel leuk, en het mijne natuurlijk, haha
misschien ook wel aardig, het is natuurlijk niet zo dat ik
dat ga controleren, oh nee, tuurlijk niet, zie maar!
Laat hieronder een reactie achter, dat kan ook op Instagram
bij mijn account, of gewoon bij allebei, kan ook!

Ik zie je reactie tegemoet, ik vind het best wel spannend
of jullie het leuk vinden, ik hoop het echt.

Ik wens je vast een heel goed weekend
-X-

donderdag 15 juni 2017

Verslapen


Aaah verslapen, ik zei gisteren nog ik ben altijd
om half 8 wakker, nou dat is dus niet zo..
Nu ben ik helemaal uit mijn doen, ik vaar blijkbaar 
wel bij routine want nu was ik zo gehaast dat ik 
geen rust had om een eerste zin te bedenken, die eerste
zin, dat is het belangrijkste..
Dus ik wens je een heel mooie dag, neem een kaartje,
al is het maar een virtuele, dan doe ik het ook :-)
terwijl ik hard ga verder werken aan de webshop, 
die als het goed is over een week ofzo weer in de 
lucht gaat (haha zo klinkt het alsof hij zal ontploffen)

Morgen heb ik overigens een hele leuke give-away,
als je tenminste van wol houdt..
Het boekje wil ik graag opsturen naar Karin en 
overigens hartelijk bedankt voor alle goede boekentips,
ik waardeer het zeer (alle reacties en altijd!)
-X-

woensdag 14 juni 2017

Vakantie boek


Altijd als ik op vakantie ga, begin ik al weken 
daarvoor te zoeken naar het perfecte boek om te lezen.
Dan ga ik naar de boekwinkel en dan blader ik 
in het ene boek en het andere, dan denk ik; hmm, 
of zou best kunnen of ik zie nog helemaal niets..
Ook zoek ik in de kringloopwinkel, je kan gewoon 
wel eens geluk hebben dat je iets moois tegenkomt,
wat nog niet al te beduimeld is, of nog erger dat iemand 
dingen onderstreept heeft, ik wil helemaal niet weten
wat iemand anders belangrijke of mooie zinnen vond.
Van heel veel vakanties weet ik nog heel goed welk boek
ik las, dat is dan voor altijd met die vakantie verbonden.
(zo herinner ik me nog; Obsessie van A.S Byatt, De gifhouten
bijbel van B. Kingsolver en Zeitoun van Dave Eggers.
Ik neem ook wel eens een boek mee wat me helemaal niet
bevalt, hoewel ik het zorgvuldig heb gekozen, ooh,
dat is dan zo ontzettend balen (zegt iemand 
dat nog wel eens; balen, of is dat uit de tijd :-)?


Dit jaar was een goed boeken-vakantie-jaar, van Fem,
mijn vriendin, kreeg ik het zevende deel van de 
Frida Klein serie van Nicci French, dat zijn de boeken 
met elke keer een weekdag in de titel, je moet wel
echt bij de maandag beginnen anders raak je de draad kwijt.
Elke keer dat er een deel uitkomt stuurt ze mij als cadeau,
zo lief en nu was er net een nieuwe voordat ik weg ging.
Ook las ik Het huis met de schaduw van Aminatta Forna,
het is zo'n klein boekje, een dwarsligger, met dunne bladzijden,
dat is wel even wennen, maar werkelijk een prachtig boek.
Ik wil dat graag door geven aan iemand, ik vind het fijner
als het gelezen wordt dan dat ik het hier op de stapel leg.
Dus mocht je het willen ontvangen, het is een klein beetje
beduimeld, haha, maar ik maakte er geen aantekeningen in,
laat dan een reactie achter.
Ik zou het ook leuk vinden om te horen welk boek 
jij wil lezen op vakantie, of dat je een reader meeneemt.
(dat zou ik ook kunnen doen, maar ik hou 
van het ritueel vooraf en van echt papier)

Ik wens je een fijne dag
-X-

dinsdag 13 juni 2017

In de wolken


Toen ik afgelopen vrijdag zei dat ik helemaal geen
foto's had genomen, was dat niet helemaal waar,
ik had eigenlijk moeten zeggen, ik nam mijn camera
nergens mee naar toe, ik nam namelijk wel een paar foto's.
De dag voordat ik naar huis ging was er niemand thuis,
mijn zoon was aan het werk en zijn vriendin Julia
was naar haar atelier, dus ik deed het kalm aan.
Heel erg kalm, ik sliep een beetje uit, eigenlijk kan ik
dat niet meer, ik ben altijd om half 8 wakker, maar
ik bleef nog wat langer liggen suffen (zo voelt dat :-)


Ik wandelde wat door het huis, dat is echt fijn, een huis 
waar je een beetje door heen kan wandelen, 
over de krakende visgraat parketvloeren.
(oh, als ik nog één interieurwens zou hebben, en dat is
ook eigenlijk de enige, dan is het een krakende parketvloer..)
Bekeek de boeken in de kast, voornamelijk heel veel
kunstboeken en bladerde er in een paar..


Ik pakte ook op mijn gemak mijn koffer in maar
voornamelijk zat ik op het balkon met een boek.
Mijn camera had ik naast me neergelegd en zo
af en toe maakte ik een foto, vanaf mijn luie stoel,
van een wolk die langs kwam drijven.
Het was een prachtige warme dag, zo'n dag waarbij
de wolken heel sloom langs komen drijven, langzaam
veranderend van vorm, het enige wat je hoeft te doen,
is te zitten en te kijken (en af een toe een foto nemen ;-)


Als je goed kijkt zie je in elke wolk wel iets anders,
het is iets wat ik als kind ook uren kon doen, gewoon
naar boven kijken en je verwonderen..
Sommige dingen verleer je gelukkig nooit.

Het was een heerlijke dag, maar dat zeg ik nu
misschien ten overvloede..

Ik wens je een mooie dag
(en misschien kan je af en toe even naar de lucht staren)
-X-

maandag 12 juni 2017

Op pad


Als je je leven zou zien als een lang pad, zou ik kunnen
zeggen dat ik al een heel eind op weg ben..
Nu ik de laatste tijd zo bezig ben met familie en mijn
plaats daarin is dat het beeld wat steeds in mij opkomt,
Gisteren bezocht ik mijn moeder, zij is 82 geworden,
zij woont nu alleen nadat haar man overleed.
Zij wil absoluut in het oude huis met de enorme grote
tuin blijven hoewel haar gezondheid dat eigenlijk niet
toelaat, maar ik begrijp het volkomen.
Wel brengt dat heel veel zorg met zich mee, ik ben, na
vele jaren dat ik nauwelijks contact met haar had, 
bereid om daar aan mee te werken, ik gun haar 
nog wat fijne tijd, nu zij bijna aan het einde
van haar pad is gekomen..


Het heeft mij vele jaren gekost om tot dat punt te
komen, het punt dat er geen verwijten meer zijn,
maar gewoon wat er Nu is en het idee dat zij deed 
wat zij kon, ook al vond ik dat heel lang niet genoeg..
Aan de andere kant heb je mijn kinderen en ik merk
dat mijn zoon Daan nu weer dingen voor mij doet,
zoals vliegtickets boeken, meedenken met dingen die ik 
voorleg, in zekere zin zorgt hij nu voor mij in bepaalde
dingen, en dat geeft mij het gevoel dat ik een 
beetje op schuif op mijn pad...


Ik moet zeggen dat ik het een mooi gegeven vind,
het voelt een beetje als een cirkel van het leven,
generaties die voor elkaar zorgen waar ze kunnen,
en dat we daar allemaal onze plek in hebben.
Ik zeg niet dat we nu ineens een ideale familie zijn 
geworden maar het scheelt echt heel veel als je zonder
grieven naar elkaar kunt kijken en vooral kunt horen..
Het maakt dat ik weer met vertrouwen op weg kan gaan,
dat ik mij onderdeel voel van een groter geheel..

De foto's zijn gemaakt door mijn zoon Daan.

Ik wens je een fijne maandag,
-X-

vrijdag 9 juni 2017

En weer terug


Dus ik ging naar Wenen en ik kwam weer terug,
ik zou natuurlijk graag zeggen dat ik mij daar heb
laten verplaatsten door zo'n rijtuig met paarden en 
een, hoe heet dat een paardenman, een koetsier, ik weet
het niet, nu goed, zo'n mannetje met een hoge hoed op..
Dat is natuurlijk niet zo, mijn zoon Daan nam deze foto
bij het zomerpaleis van Sissi, het leuke ervan vind ik
dat het evengoed in die tijd zou kunnen zijn, alsof je
Sissi zelf ineens zou kunnen zien lopen tussen de bomen
(met een parasolletje, waarschijnlijk)


Alle Wenen foto's van dit bericht en die hierna nog 
komen zijn niet door mij genomen, mijn zoon Daan
nam ze met zijn telefoon, ik heb met mijn camera
geen één foto genomen, echt geen eentje, oh haha..
Ik heb ook wel een telefoon maar als je de foto's daarvan
vergroot blijft er niets van over en ik vond het veel 
te warm om met mijn camera te slepen de hele dag,
daarnaast was het vakantie, nietwaar?
Dus elke keer als ik iets zag op onze vele wandelingen
door Wenen vroeg ik hem een foto te maken,
oh joh, ik heb echt zo'n leuke zoon :-)


Deze foto's zijn genomen bij het Schönbrunn paleis,
en dan met name in het Palmenhaus, gebouwd in 1883,
echt een ongelofelijk prachtig gebouw, met heel veel
bijzondere planten, moet je voorstellen dat de keizer
dat als privé kas had, gewoon omdat hij daar zin in had..
(dat lijkt me soms wel heerlijk om te zeggen, doe mij dit
en dat maar, maakt niet uit wat het kost, enkel en 
alleen omdat me dat wel leuk lijkt, maar dat terzijde)


Je kan wel merken dat ik nog in de vakantie-stand sta,
ik babbel maar wat, zonder dat er een logisch verloop
in mijn verhaal zit, ik moet mijn focus nog even hervinden.

Enfin, tenslotte dan maar een zeldzame foto van mij,
dat krijg je ervan zal je zoon de foto's neemt..
Ik had aan het einde van de dag trouwens enorme 
blaren van die sandalen, als iemand nog een tip heeft voor
een goede sandaal (haha, eens kom je op een 
leeftijd dat je comfortabele schoenen wilt) dan
is die meer dan welkom, want ohoh..

Ik wens je een heel goed weekend
en ik beloof je dat ik volgende week zal proberen
een samenhangend verhaal te verzinnen.
-X-